آموختن هنر به زندگی بچه ها شادی و لذت زیادی می دهد.آنها منبع خلاقیت هستند و آموختن هنر برای شکوفایی خلاقیت آنها بسیار مفید است.
پیشنهادات
1.برای بسیاری از والدین این پرسش به وجود می آید که زمان مناسب برای آموختن هنر برای فرزندانشان چه سنی است؟ به صورت کلی، سن آغاز هنرآموزی، زمانی است که اشتیاق آن را در فرزندانمان ببینیم. البته باید در نظر داشته باشیم، اشتیاق زمانی در بچه ها شکوفا می شود که آنها را در معرض هنر قرار دهیم. پس سعی کنیم آنها را با انواع هنر آشنا کنیم. با آنها به نمایشگاه های هنری، کنسرت های موسیقی، تأتر و … رفته تا کم کم اشتیاقشان نسبت به یک هنر متولد شود.
2.اگر فرزندمان برای شرکت در یک کلاس هنری ابراز تمایل داشت، در کلاسی او را ثبت نام کنید که مربی آن در زمینه کار با بچه ها تبحر داشته باشد تا با سخت گیری های زیاد فرزندمان را نسبت به آن هنر زده نکند، بلکه کلاس شادی را ایجاد کند تا فرزندمان در آنجا اوقات لذت بخشی را داشته باشد.
3.برای تشخیص این مطلب که آیا فرزندمان در هنری که انتخاب کرده استعداد و علاقه ی لازم را دارد یا خیر، زمان مناسبی را مثلاً 6 ماه مقرر کنید. البته این زمان را با مشورت مربی او تعیین کنید. در طی این زمان سعی کنید او را متناسب با هنری که انتخاب کرده به نمایشگاه های مربوط ببرید تا به او کمک کنیم تصمیم درستی برای ادامه آن هنر یا ترک آن بگیرد.
4.به فرزندتان بیاموزید که کلاس های هنری ،زنگ تفریح نیستند.بلکه این کلاس ها مانند بقیه کلاس های مدرسه ی آنها مهم هستند. پس نسبت به تمرین های هنری هم مانند تکالیف مدرسه جدی باشید.
4. متناسب با توان و فعالیت روزمره فرزندمان، او را در کلاس های هنری و حتی ورزشی ثبت نام کنید؛ چرا که ترافیک کاری بیش از حد، بچه ها از همه چیز زده می کند. چه بسا بچه ای علی رغم استعداد خوب در یک رشته ی هنری بخواهد آن را رها کند. پس حد معقولی را در تعدا کلاس های فوق برنامه رعایت کنید.
5. گاهی اصرار والدین مبنی بر ادامه یک هنر توسط فرزندشان به خاطر علاقه شخصی خودشان نسبت به آن هنر است نه علاقه و استعداد خود فرزند. مثلاً فردی یک پیانیست موفق است و دوست دارد فرزندش، کار او را ادامه دهد؛علی رغم اینکه علاقه و استعداد فرزند او نسبت به این هنر به اندازه کافی مناسب ادامه اش نیست یا فردی همیشه علاقه به آموختن هنری داشته ولی به دلایلی موفق به آموختن یا پیشرفت در آن هنر نشده،حال می خواهد فرزندش زندگی نزیسته ی خودش را زندگی کند.
