تلاش برای خاص و بی همتا بودن و در پی آن، نشان دادن برتری به دیگران ،خصیصه ای است که تا حدی در همه ی انسان ها وجود دارد. ولی گاهی فرزند ما ،تمام همّ و غم خود را صرف این می کند که در همه ی موقعیت ها ،خاص و برتر باشد و این وسیله ی خودستایی آنها در قبال دیگران است.افراط در این عمل، باعث بروز استرس و اضطراب و شکل رقابت جویی بیمارگونه در آن ها می شود.معمولاً افرادی که در کودکی خود حس نا امنی را زیاد تجربه کردند،برای به دست آوردن تأیید دیگران همواره در جهت خودنمایی هستند.
راه حل
1.به فرزندانتان با رفتار و گفتار نشان دهید که اگرچه از موفقیت های آنها خوشحال می شوید ولی آنها همان گونه که هستند،برای شما قابل احترام و دوست داشتنی اند.پس نیازی به انجام کاری برای کسب احترام و عشق از جانب شما وجود ندارد.
2.در قبال فرزندی که قابلیت خودستایی یا خودنمایی دارد،رفتار یا صحبت خیلی خاص نکنید.مثلاً در قبال موفقیت او در امری به او نگویید که در میان همه ی بچه ها بی همتا است.چراکه افراط ما در تعریف از او باعث تشدید حس خودستایی او می شود.
3.به آنها بیاموزید که نواقص و اشتباهات ،بخشی طبیعی از وجود هر انسانی است.به آنها کمک کنید که نواقص و کاستی هایشان را بپذیرند و از آنها تنفر و ترس نداشته باشند.
4.سعی کنید فرزند خودنمای خود را از فعالیت های رقابتی دور کنید و مشوق انها در فعالیت های غیر رقابتی باشید تا کم کم این حس خودنمایی در او کاهش یابد.
