تغییرات دوران نوجوانی

دوره نوجوانی، دوره تغییرات عمده است. به عبارت دیگر تغییرات نوجوانی هم در هورمون ها و شکل و شمایل نوجوان دیده می شود و هم در اخلاق و رفتار او.
جهش های رشدی رفتارهای خاصی را در نوجوان پدید می آورند مثل تحریک پذیری زیاد، نازک دلی افراطی، ناپختگی و عدم ثبات در رفتار، افزایش اشتها، کم خوابی یا تغییر الگوی خواب، دست و پا چلفتی و …
نکته جالب توجه این است که والدین تغییرات فرزندشان را در دوره کودکی بیشتر درک می کنند. این در حالی است که فرزندان در سازگاری با تغییرات دوره نوجوانی، همانند دوره کودکی به درک و کمک همه جانبه ی والدین خود نیاز دارند.
یکی از معضلات دوره نوجوانی این است که،تغییرات جسمانی و عدم هماهنگی بدنی حاصل از آن، اغلب باعث می شود که نوجوان در انجام کارهای خیلی ابتدایی دچار مشکل شود. به کرات دیده شده نوجوانان به خاطر عدم سازگاری با اندازه دست و پای خود، مثلاً در محاسبه فاصله ها خطا کرده و دست یا پایشان به چیزی خورده و آن را شکسته است .تکرار‌این قبیل کارها باعث می شود که خود نوجوان یا دیگران، او را دست و پا چلفتی بدانند. اطلاق چنین صفاتی برای نوجوان نه تنها بسیار ناگوار است بلکه برای سازگار شدن با این این تغییرات اغلب راه حلی نمی شناسد و به عبارتی وامانده و عصبی می شود.
این حالت نوجوان برای والدین طبیعتاً نامطلوب است. اما بهتر است والدین از این حالت نوجوان، به عنوان یک فرصت طلایی برای ایجاد رابطه ی صمیمی و کارآمد استفاده کنند.
اولین قدم این است که به نوجوان تفهیم شود که مشکلات حاصل از تغییرات جسمانی و اخلاقی کاملاً طبیعی است. هر چقدر والدین بتوانند این مشکلات را بهنجارتر جلوه دهند،اضطراب و نگرانی فرزندشان را کاسته و باعث ایجاد ارتباط مستحکمی بین خود و فرزندشان می شوند.
والدین باید آگاه باشند که افزایش افراطی حساسیت نوجوان به واسطه ی این تغییرات گاه منجر به شکل گیری افکار نامناسب در ذهن او می شود. این افکار اغلب موقعتی است و مسأله بسیار عمیقی نیست. پس نیازی نیست که والدین دچار اضطراب و ترس زیادی شوند، بلکه حمایت و درک والدین از نوجوان و در صورت لزوم استفاده از نظرات متخصصین، در کنترل شرایط و افکار نوجوان بسیارکارآمد است.