یکی از موقعیت های دشوار برای والدین، زمانی است که از مشکلات رفتاری فرزندانشان در محیط مدرسه باخبر می شوند. عکس العمل اغلب والدین در این موقعیت، احساسی و نادرست است. برخی والدین بدون هیچ منطق قابل قبولی به حمایت از فرزندشان و انکار مسأله می پردازند و برخی دیگر، برعکس گروه اول، خشمگین شده و به دعوا و تنبیه گاهاً شدید فرزندشان روی می آورند.
1.سعی کنید در آرامش کامل، با سؤالات درست و حساب شده، ماوقع را از فرزند خود بشنوید.در ابتدا قضاوت و عکس العمل خاصی نشان ندهید. با معلم یا مسئولین مدرسه بدون حضور فرزندتان جلسه ای بگذارید و با آنها درباره ی مشکل و علل بروز آن رایزنی کنید.
2.ریشه یابی رفتار نادرست بچه ها در مدرسه بسیار مهم است. طلاق یا مشکلات خانوادگی، تولد فرزند جدید، مشکلات ارتباطی بچه ها در مدرسه و … از جمله عمده ترین عوامل بد رفتاری بچه ها در مدرسه است. پس از کشف علت رفتار فرزندتان در جهت رفع آنها با کمک مشاور یا … برآیید.
3.دعوا یا تنبیه های سخت، اثر مثبت و ریشه ای در از بین بردن رفتارهای نادرست بچه ها ندارد، بلکه فقط باعث بروز حالت های دفاعی، لج بازی، تشدید رفتارهای بد و … در بچه ها می شود.
4. پیشنهاد می شود به جای رفتارهای تند و احساسی، ابتدا احساسات و هیجانات خود را کنترل کنید، سپس در کمال آرامش برای حل مشکل از خود فرزندتان همکاری بطلبید. پس از پذیرش نادرست بودن رفتار از جانب فرزندتان، قراردادی بین خودتان تعیین کنید و به فرزندتان تفهیم کنید که در اجرای آن قرارداد بسیار جدی هستید و در صورت عدم پایبندی فرزندتان نسبت به آن قرارداد، محرومیت ها و تنبیه هایی نسبت به او اعمال می شود.حتماً از او بخواهید قرارداد را امضا کند. به این شکل در او اطمینان حاصل می کنید که باید رسماً مسئولیت کارش را برعهده بگیرد.
5.از معلم یا مسئولین دیگر مدرسه بخواهید رفتار فرزندتان را هر روز ارزیابی کنند و با نوشته ای، هر روز روند رفتاری او را به شما گزارش دهند. فرزندتان را مسئول آوردن برگه ی ارزیابی بکنید. برای آنکه فرزندتان با بهانه های مختلف از آوردن برگه های ارزیابی، طفره نرود، به او تفهیم کنید که نیاوردن برگه ارزیابی معلمش، به منزله ی بد بودن رفتار او در مدرسه قلمداد می شود.
6.برای برگه های ارزیابی معلم، پاداش ها و محرومیت هایی در نظر بگیرید و آنها را به فرزندتان اعلام کنید و در اِعمال آنها جدیت داشته باشید.
